Romantik bakış açım, İskender Pala ile süslediğim kalemimle sayfalarca yazabilirim bu konuda ama yazmayacağım, o kadar derin duygusala gerek yok.
Bu gün 5 yıllık lisans maceramızın son final sınavını geçirdik bu gün. Bu konudaki duygu ve düşüncelerim bana kalsın istiyorum :). Gariptir ki kimse de o veda havası yoktu. Tek ders sınavı olmasından dolayı falan değil, bence henüz farkında değiliz. Hani herkes evine gidip geri dönmeyecek ya, işte o zaman gerçekler meydana çıkacak.
Yaşadığımız şehirde üniversite okumanın en kötü yanı bu sanırım; anıların hiç solmayacağı yerde, geri gelmeyecek günleri canlı canlı yaşamak her seferinde. Ve özlemek. Sevdiğimiz sevmediğimiz her şeyi. Lanet ettiğimiz sınavları, sabahladığımız ödevleri, rezil ettiğimiz sunumları. Her şeyden öte, birlikte paylaşılan duyguların, ayrı koşturmalar içinde sürüp gidecek hayatlarımızdan, yılda yalnızca bir kaç kez çalınabilecek bir kaç güne sığdırılması en zoru olacak. Bu konuyu daha fazla uzatamıyorum..
Bizim sınıfız birlik olmadı belki hiç, samimiyetten uzak 4 yılı geçirdik. Ama her şeye rağmen ortak bi amacı benimseyip o amaç uğrunda benzer değerleri paylaştık. Hiç bir şeyin önemi yoksa da nacizane fikrim, ilerde bir gün yollarımız kesiştiğinde birbirimizden bir selamı esirgememeliyiz.
İzmir ve ben, gidecek tüm arkadaşlarımı buğulu gözlerle uğurluyorum yavaş yavaş.. Her biriniz, uzak ya da hayatıma katılan bir değer ve bir bakış açısı olduğunuz. Rabbim hem özel hem de iş hayatınızda huzuru ve mutluluğu üzerinizden eksik etmesin.
Artık mezunuz.
(Önceki blogumdan aktarılmıştır. (2012-06-09 00:43:30) http://seymaustun.blogcu.com/lisans-biter-herkes-gider/12627130 )
Yorumlar
Yorum Gönder