Sinemadan çok daha güzel geliyor bana tiyatro. O canlılığın içinde birden kayboluyor, duygudan duyguya hep birlikte atlıyor, gerektiğinde oyunun bir parçası oluyorsunuz. En basitinden alkışla eşlik etmek bile çok başka. İzmir'de bilinçli ve sürekli bir tiyatro izleyicisi var ki zaman zaman aynı yüzlerle karşılaşabiliyorsunuz. Bir de yer bulamamaktan bazen garip bir zevk duyuyorum :) Tüm sahneleri geçtim, Konak Sahnesinde oyun izlemek tek kelimeyle muhteşem. Tarihi bina ve muazzam dekor oyunla birleşiyor. Bir de kışın içilen bir bardak sıcacık çay bile başka lezzetli. Oda tiyatrosunda oyun izlemekse insana kendini özel hissettiriyor, birkaç kişiye salon kapatılmış gibi. Tüm bunlar sadece işin tuzu biberi aslında, muhteşem devlet tiyatrosu oyuncuları yanında. Ben mi çok abartıyorum bilmiyorum ama bir İbrahim Raci Öksüz gerçeğini göz ardı edemeyiz. Sezon başlıyor, ben heyecanlıyım, paylaşmak istedim. Eksik kalmasın, mutlaka gidin. Oyun başlasın ;)